2 Yaş Sendromuyla Başa Çıkmak İçin İpuçları

2 YAŞ SENDOMUYLA BAŞA ÇIKMAK İÇİN İPUÇLARI

2 yaş sendromu bir sürü ebeveynin korkulu rüyası! Peki, bu dönemi daha kolay atlatmak için neler yapabilirsiniz? Bu yazımızda 2 yaş sendromuyla ilgili bilmeniz gereken bazı bilgileri ve hem size hem de çocuğunuza bu dönemde yardımcı olabilecek ipuçlarını bir araya getirdik.

2 yaş sendromu nedir? Ne zaman başlar?

2 yaş sendromu adından da anlaşılacağı gibi, genellikle çocuklar iki yaşına geldiği zaman başlayan bir evreye denir. Ancak tam olarak iki yaşında değil, 1 ile 3 yaş arasında herhangi bir zamanda da ortaya çıkabilir. Bu dönemde, sıklaşan öfke nöbetleri, çocuğunuzun ruh halinde hızlı değişimler ve bazı başka fevri davranışlar gözlemleyebilirsiniz.

İki yaşındaki dünya sevimlisi bebeğinizle alışverişe gittiğinizi hayal edin. Rafta gördüğü bir şey ilgisini çekiyor ve onu istediğini söylüyor. "Hayır” diyorsunuz ve bir anda avazı çıktığı gibi bağırmaya ve ağlamaya başlıyor. Etraftaki herkesin size ve bebeğinize baktığını görüyorsunuz ve nasıl sakinleştireceğinizi bilmiyorsunuz. Tanıdık geldi mi?

Öncelikle yalnız olmadığınızı bilin ve hiçbir zaman bitmeyecek gibi gözükse de bunun sadece bir evre olduğunu unutmayın.

Çocukların her anlamda çok hızlı büyüdükleri ve geliştikleri bu dönemde bazen istedikleri şeyler, kabiliyetlerinin ötesinde olabilir ve bu durum da genellikle büyük bir hüsranla sonuçlanır. Üstelik kendilerini ifade etmekte henüz yeteri kadar iyi olmayan minikler, genelde ne yardım istemek ne de bu hüsranlarını gidermek için yeterli iletişim becerilerine sahiptir. Kısacası neden çılgına döndüklerini tahmin edebilirsiniz.

İpuçlarına geçmeden önce 2 yaş sendromu belirtilerine bir bakalım. Unutmayın, çocuğunuz bu belirtilerin hepsini göstermek zorunda olmadığı gibi herhangi birini göstermeyebilir de... Aşağıdaki maddeler yalnızca bu evrede genellikle görülen davranışların bir kısmıdır:

·Hüsran – Çocuğunuz sadece öngörülebilir başarısızlıklarında değil, hiç tahmin etmediğiniz küçük şeylerde bile hüsrana uğruyor olabilir. Sizden istediği kurabiyeler, hayalindeki dikdörtgen yerine yuvarlak mı oldu?

·Kontrolsüz tepkiler – Tüm gücüyle ağlıyor ya da basit bir şeye katıla katıla gülüyor olabilir.

·Agresif davranışlar (ısırmak, vurmak vb…) – Genellikle ebeveynleri olmak üzere çevresindekilere saldırgan ve antisosyal davranışlar sergiliyor olabilir.

·Öfke nöbetleri – Bu dönemde çocuğunuzun bol bol öfke nöbetine girdiğini, bağırıp çağırdığını gözlemleyebilirsiniz.

·Her şeyi kendi kendine yapma isteği – Pek mümkün olmasa da her şeyi kendi kendine yapma ve bağımsız olma isteği gösterebilir.

·Huysuzluk – Özellikle yemek ve uyku öncesi zamanlarda huysuzlaştığını fark edebilirsiniz.

Baş etmek için neler yapabilirim?

Bu dönemde pozitif kalmak ve sabırlı olmak çok önemli. Ancak dikkat edebileceğiniz bazı ipuçları ile hayatınızı kolaylaştırabilir ve miniğinizle aranızdaki bağı koruyabilirsiniz.

·Seçim hakkı tanıyın:Ne yiyeceği ya da giyeceği gibi konularda fikrini alın. Örneğin, yeşil tişörtü mü giymek istiyor sarıyı mı? Söz hakkına sahip oldukça olaylara ve durumlara karşı uğrayacağı hüsran da o derece azalacaktır. Ancak güvenlik ve sağlık gibi konularda söz hakkı vermeyeceğinizi belli etmelisiniz. Örneğin, istediği oyuncağı yanında getirebilir ancak arabada çocuk koltuğuna oturması şart.

·Bir rutine sadık kalın:Öngörülebilir düzenli davranışlar çocuğunuzu daha güvende hissettirecek, beklentilerini rutine göre şekillendirecektir. Dolayısıyla düzenli bir yemek yeme, oyun ve uyku saati belirlemeye çalışın.

·Açlığa karşı hazırlıklı olun: Açlığa karşı yanınızda sağlıklı atıştırmalıklar taşıyın ve çocuğunuzun acıkacağı saatlerde dışarı çıkmamaya çalışın.

·"Hayır” demek: Makul olan isteklere sürekli "hayır” denmesi çocuğunuzu önemsiz veya değersiz hissettirebilir. Yapılabilecek makul isteklerine bazen "evet” de demelisiniz. Örneğin, markete giderken parkta birkaç dakika oynamasına izin verebilirsiniz. Ancak bu kriz anları için geçerli değildir. Kriz, öfke ya da ağlama nöbetleri sırasında onu sakinleştirmek için "evet” dememelisiniz ve sakin kalmalısınız.

·Önceden konuşun: Her ne kadar bazen öngörülemiyor olsa da çocuğunuzu tanıyorsunuz ve onu tetikleyebilecek şeyler hakkında fikirleriniz var. Bu konular hakkında onunla daha önceden konuşup ona durumu açıklayabilirsiniz. Örneğin, markete girmeden önce şimdi çikolata alamayacağını, uslu durursa daha sonra alabileceğinizi söyleyin.

·Dikkatini dağıtın:Çocuğunuzun ağlayacağını ya da bağıracağını mı fark ettiniz? Bazen bu durumdan kurtulmanın en basit yolu onun dikkatini dağıtmaktır. Küçük bir espri, hikâye ya da bir oyuncakla bile bunu başarabilirsiniz.

·Sıkılmasına izin vermeyin:Çocukların ilgisinin çabuk kaybolduğu doğru ancak can sıkıntılarının önüne geçmek için hazırlıklı olmalısınız. Örneğin, onu oyalayacak bir oyuncağın ulaşılabilir bir yerde olmasına dikkat edebilirsiniz.

·İyi davranışları takdir edin: Takdir edilmek hepimizin hoşuna gider, yaptıklarımızın öneminin fark edildiğini bilmek her zaman güzeldir. Çocuğunuzu iyi davranışları, sakinliği ve uslu oluşu için takdir etmeyi unutmamalısınız: "Sabırlı olduğun için teşekkür ederim, şimdi istediğini yapabiliriz.”

·Uyku saatlerine dikkat edin: Uykusuzken hepimiz biraz huysuzlaşabiliriz, bu miniğiniz için de geçerli. Yapacağınız işleri uyku saatlerine denk getirmemeye çalışın.

Sizin 2 yaş sendromuyla baş etmek için kullandığınız yöntemler neler?

Okuduğunuzu beğendiniz mi? Daha fazla içerikten haberdar olmak için bizi takipte kalın.

Kaynakça:

https://health.clevelandclinic.org/tips-help-you-survive-your-toddlers-terrible-twos/